Kinderen uit Rwanda: toen en nu

In 2004 bezochten voormalig Olympisch kampioene shorttrack en fotografe Monique Velzeboer en haar jeugdvriendin en art-director Erma Rotteveel Rwanda. Daar ontmoetten ze kinderen met een handicap die ondersteuning kregen van het Liliane Fonds. Ze fotografeerden deze kinderen en hun dromen voor de kalender Durven Dromen. Twintig jaar later, ontmoeten ze de ‘kinderen van toen', nu volwassenen, opnieuw.

  • Team Monique Velzeboer Erma Rotteveel

    Monique en Erma

    De fotosessie van toen maakte diepe indruk. Twintig jaar later horen Monique en Erma hoe het de inmiddels volwassen kinderen is vergaan en of hun dromen zijn uitgekomen. Hun veerkracht en doorzettingsvermogen blijven indrukwekkend.

    Monique en Erma
  • Jean D’Amour Ndahiro

    Jean D’Amour is een rolmodel

    Jean d’Amour (26) loopt met aangepaste schoenen en beugels. Na zijn studie elektronica volgde hij een opleiding tot prothesemaker. Nu werkt hij in een werkplaats waar hij anderen helpt met hulpmiddelen. Hij ziet zichzelf als rolmodel, is trots op zijn werk en blij met de hechte band met zijn collega’s. Dankzij zijn baan kan hij een kamer huren en wat sparen.

    Jean D’Amour is een rolmodel
  • Nadine Cadette

    Nadine geeft niet op

    Als klein meisje droomde Nadine (30) van een groot gezin. Tegenwoordig woont ze samen met haar moeder, broers en zus. Hun wijk is niet toegankelijk voor mensen in een rolstoel. Daarom zit Nadine altijd thuis. De gemeente is niet van plan om iets aan de wijk te verbeteren. Maar Nadine geeft niet op.

    Nadine geeft niet op
  • Jean Baptiste

    Jean Baptiste maakt zijn droom waar

    Jean Baptiste (39) groeide op met andere kinderen met een handicap. Zijn jeugdvrienden ziet hij nog steeds. Zijn droom om laborant te worden heeft hij waargemaakt. Eerst had hij het zwaar op zijn werk: zijn collega’s zagen alleen zijn handicap. Totdat Jean Baptiste liet zien dat hij goed is in wat hij doet.

    Jean Baptiste maakt zijn droom waar
  • Alice Musabyemaliya

    Engel Alice straalt nog steeds

    Toen Alice (27) vier was, werd haar been geamputeerd. Ze moest leren lopen met een prothese. Op het revalidatiecentrum maakte ze kennis met zitvolleybal. Alice bleek talent te hebben. Ze werd gescout en werd spelverdeler bij het nationale team van Rwanda. Ze deed mee aan de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro (2016) en zal ook schitteren in Parijs deze zomer.

    Engel Alice straalt nog steeds
  • Jean d’Amour Byumvuhore

    Jean d’Amour is vol zelfvertrouwen

    In zijn dorp was Jean d’Amour (32) de enige met een handicap. Toen hij na een beenamputatie verbleef op het revalidatiecentrum, ontmoette hij kinderen net zoals hij. Het bracht hem vriendschappen en zelfvertrouwen. Zijn droom om chauffeur, en daarmee een belangrijk man, te worden, heeft hij losgelaten. Jean d’Amour hoeft niets meer te bewijzen.

    Jean d’Amour is vol zelfvertrouwen
  • Terug naar Rwanda

    Een verslag van de reis van Monique en Erma verscheen in het Noordhollands Dagblad. Hierin vertellen ze hoe het was om twintig jaar later opnieuw oog in oog te staan met de kinderen, inmiddels volwassenen, die ze destijds fotografeerden. Dit keer gingen ook hun beide zonen, Quincy en Tijn, mee op reis. Als studenten van een sportopleiding hielden zij een speciale inzamelingsactie voor het Liliane Fonds en organiseerden ze sportactiviteiten voor de kinderen in het revalidatiecentrum.